zklimadiris
Μοναχικός, πολύ καλός μαθητής αλλά και άτομο με πολλά και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα ήταν ο Άνταμ Λάνζα, ο δράστης του συγκλονιστικού μακελειού που σημειώθηκε στο Κονέκτικατ, με θύματα παιδιά δημοτικού σχολείου και τις δασκάλες τους.
Ο Λάνζα ήταν πολύ χαρισματικός, ως μαθητής και ιδιαίτερα ικανός στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ωστόσο, απέφευγε τις ανθρώπινες επαφές, δεν ήταν μέλος σε κανένα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης, ενώ ήταν ο μόνος από την τάξη του που δεν είχε φωτογραφηθεί για την καθιερωμένη επετηρίδα του σχολείου του. Στο σημείο όπου θα ήταν κανονικά η φωτογραφία του, υπήρχε μόνο το όνομά του και η φράση «δεν φωτογραφήθηκε, λόγω συστολής».
Στην πόλη του δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπορούν να μιλήσουν γι' αυτόν, καθώς δεν είχε φίλους και σχέσεις με κανέναν. Φίλοι του αδελφού του λένε ότι δεν γνώριζαν τίποτα για αυτόν τον «παράξενο» νεαρό. «Ξέραμε μόνο ότι ο Ράιαν είχε έναν αδελφό, αλλά τίποτε άλλο. Δεν τον είχαμε γνωρίσει ποτέ».
Ένας οικογενειακός φίλος λέει ότι ήταν φανερό ότι το παιδί αντιμετώπιζε προβλήματα, αλλά δεν είναι σε θέση να πει που οφείλονταν αυτά. Εικάζεται ότι ο 20χρονος έπασχε από το σύνδρομο Άσπεργκερ, μια ελαφριά μορφή αυτισμού, που συνήθως δεν αποτελεί εμπόδιο για την κοινωνική και επαγγελματική ζωή του ατόμου, ενώ δεν συνδέεται και με βίαιη συμπεριφορά.
Τέλος, η συμμαθήτριά του Ολίβια ντε Βίβο, θυμάται ότι ο Λάνζα έδινε πάντα την εντύπωση ότι αισθανόταν άβολα. «Είχε πολλά προβλήματα. Όταν τον κοίταζες στα μάτια ήταν σαν να κοιτούσες έναν τοίχο. Κανένα συναίσθημα και καμία αντίδραση. Χρειαζόταν βοήθεια, όμως κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του για να τον βοηθήσει».
Ο Λάνζα ήταν πολύ χαρισματικός, ως μαθητής και ιδιαίτερα ικανός στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ωστόσο, απέφευγε τις ανθρώπινες επαφές, δεν ήταν μέλος σε κανένα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης, ενώ ήταν ο μόνος από την τάξη του που δεν είχε φωτογραφηθεί για την καθιερωμένη επετηρίδα του σχολείου του. Στο σημείο όπου θα ήταν κανονικά η φωτογραφία του, υπήρχε μόνο το όνομά του και η φράση «δεν φωτογραφήθηκε, λόγω συστολής».
Στην πόλη του δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπορούν να μιλήσουν γι' αυτόν, καθώς δεν είχε φίλους και σχέσεις με κανέναν. Φίλοι του αδελφού του λένε ότι δεν γνώριζαν τίποτα για αυτόν τον «παράξενο» νεαρό. «Ξέραμε μόνο ότι ο Ράιαν είχε έναν αδελφό, αλλά τίποτε άλλο. Δεν τον είχαμε γνωρίσει ποτέ».
Ένας οικογενειακός φίλος λέει ότι ήταν φανερό ότι το παιδί αντιμετώπιζε προβλήματα, αλλά δεν είναι σε θέση να πει που οφείλονταν αυτά. Εικάζεται ότι ο 20χρονος έπασχε από το σύνδρομο Άσπεργκερ, μια ελαφριά μορφή αυτισμού, που συνήθως δεν αποτελεί εμπόδιο για την κοινωνική και επαγγελματική ζωή του ατόμου, ενώ δεν συνδέεται και με βίαιη συμπεριφορά.
Τέλος, η συμμαθήτριά του Ολίβια ντε Βίβο, θυμάται ότι ο Λάνζα έδινε πάντα την εντύπωση ότι αισθανόταν άβολα. «Είχε πολλά προβλήματα. Όταν τον κοίταζες στα μάτια ήταν σαν να κοιτούσες έναν τοίχο. Κανένα συναίσθημα και καμία αντίδραση. Χρειαζόταν βοήθεια, όμως κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του για να τον βοηθήσει».
περισσότερες φορές από ό,τι θα έπρεπε»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αφηστε το δικο σας σχολιο..