Δεν φεύγω αρνούμαι να αλλάξω μονοπάτια
κι ας γίναν στου μυαλού μου τα δωμάτια
φαντάσματα τα λόγια κι οι στιγμές..
Θα μείνω μονάχος στου καιρού τα σκαλοπάτια
να βάφω με τα κόκκινά μου μάτια
τους μήνες, τις ημέρες τις γιορτές..
Οι αγάπες πονάνε,
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε,
και κόβουν βαθιά..
Οι άνθρωποι πανε,
κι εκεί που δεν πρέπει κολλάνε,
το ξερω καλά..
Οι αγάπες πονάνε,
σαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε,
και κόβουν βαθιά..
Κι εγω δεν κοιμαμαι,
σταματησα αγάπη σου να 'μαι,
σταμάτησε και η καρδιά..
zklimadiris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αφηστε το δικο σας σχολιο..